بررسی سطح آگاهی دانشجویان درجه داری ارتش در مورد ایدز و راه های انتقال آن در سال ۱۳۸۳ - ۱۳۸۲

اهداف. ایدز یک پاندمی جهانی است که معضل بهداشتی اکثر کشورهای جهان می باشد. سازمان بهداشت جهانی پیش بینی نموده است که تا پایان سال 2004 تعداد افراد آلوده به ویروس hiv به 75 میلیون نفر خواهد رسید و تا پایان سال 2005 تعداد موارد ایدز به 42 میلیون نفر خواهد رسید. در ایران نیز 6600 نفر بیمار مبتلا به ایدز وجود دارد که به نوبه خود یک مشکل بهداشتی برای کشور می باشد. یکی از راه های جلوگیری از انتقال ایدز در جامعه افزایش سطح آگاهی افراد است. لذا، این مطالعه جهت بررسی سطح آگاهی افراد نظامی انجام شده است. روش ها. این مطالعه از نوع توصیفی بوده که جهت بررسی سطح آگاهی دانشجویان درجه داری ارتش در مورد بیماری ایدز و راه های انتقال آن انجام شده است. تعداد 400 نفر از دانشجویان به صورت مستقیم مورد سؤال قرار گرفته و برای هر یک پرسشنامه ای تکمیل گردید. پرسشنامه شامل: 22 سؤال در مورد راه های انتقال بیماری ایدز بود. سؤالات به سه گروه با اهمیت زیاد، متوسط و با اهمیت کم تقسیم بندی و امتیاز داده شد. داده های موجود در پرسشنامه و امتیازات هر نفر وارد برنامه کامپیوتری spss شده و آنالیز آماری انجام گردید. یافته ها. تمام افراد مورد مطالعه مرد بودند. میانگین سنی آن ها 06/1 ± 1/19 سال بوده و سطح تحصیلات اکثریت (8/82 درصد) دیپلم بود. میانگین امتیاز کسب شده توسط افراد 86 بود که بر این اساس افراد از نظر سطح آگاهی به چهار گروه تقسیم شدند. 16 درصد در سطح عالی، 39 درصد در سطح خوب، 36 درصد در حد متوسط و 11 درصد ضعیف و آگاهی کمی داشتند. بین سطح آگاهی پیش بینی شده و به دست آمده، ارتباط معنی دار وجود داشت (001/0 p< ). در مورد مهمترین راه انتقال ایدز یعنی انتقال از طریق تماس جنسی و استفاده مشترک از سرنگ به ترتیب 99 درصد و 3/95 درصد آگاهی داشتند. بیشترین منبعی که برای به دست آوردن آگاهی در مورد راه های انتقال ایدز مورد استفاده قرار گرفته بود، ابتدا برنامه های تلویزیونی (8/46 درصد) و بعد نشریات (23 درصد) بود. بین سطح آگاهی به دست آمده و تحصیلات ارتباط معنی دار به دست آمد (016/0 p= ). نتیجه گیری. با توجه به این که آگاهی افراد تازه استخدام در مورد راه های انتقال ایدز کافی نمی باشد، توصیه می گردد که در خصوص بیماری ایدز و راه های انتقال بیماری آموزش کافی به آن ها داده شود. در ضمن با توجه به این که بیشترین منبع کسب اطلاعات و همچنین علاقه مندی افراد به کسب اطلاعات بیشتر از طریق برنامه های تلویزیونی و کلاس آموزشی می باشد؛ لذا، توصیه می گردد اثر روش های مختلف آموزشی در طرح های آینده بررسی و بهترین روش آموزشی مشخص شود.